İmam şahsi işlerinin kendisi tarafından yerine getirilmesine şartlanmıştı. Ailesindeki en yakınından bile kendi şahsi işiyle ilgili bir istekte bulunmuyordu. Mutfaktan bir çay ve ya su alacaksa kendisi alıyordu. Sofra başında ihtiyaç olan şeyleri diğerlerinden istemezdi.
İmam´ın büyük oğlu şöyle naklediyor; Ben babamın ilk oğlu olmam hasebiyle bana fazla alakası ve muhabbeti vardı. Bundan dolayı bana fazla hürmet gösteriyordu. Bazen ben imamın odasına gidip oturduğum zaman imamın suya ihtiyacı olduğunda ya da o an bir ilaç atması gerektiğinde onları benden istemez kendisi kalkıp suyunu ve ya ilacını alırdı. Ben de babamın bu şekilde hareket etmesinden rahatsız oluyordum ve diyordum ki baba bana söylesene…
