HAZRETİ FATIMA (A.S)’IN SEVİNCİ
Bir gün Hz. Fatıma (a.s), Resulullah (s.a.a)’e şöyle dedi: “Babacığım! Kıyamet günü seni nerede ziyaret edeyim?”
Hz. Peygamber (s.a.a): “Cennetin kapısının kenarında; orada hamd sancağı benim elimde olacak ve ben ümmetime şefaat edeceğim.”
Hz. Fatıma (a.s): “Babacığım! Orada seni mülakat etmezsem nasıl?”
Hz. Peygamber (s.a.a): “Kevser havuzunun başında Ümmetimi suyla doyurduğumda benimle görüş.”
Hz. Fatıma (a.s): “Eğer orada görmezsem nasıl?”
Hz. Peygamber (s.a.a): “Sırat köprüsünün yanında durup: “Allah’ım! Ümmetimi esen kıl” dediğimde beni mülakat et.”
Hz. Fatıma (a.s): “Orada da ziyaret edemezsem nasıl?”
Hz. Peygamber (s.a.a): “Terazinin yanında; “Allah’ım! Ümmetimi esen kıl” dediğim zaman beni mülakat et.”
Hz. Fatıma (a.s): “Orada da mülakat etmek mümkün olmazsa nasıl?”
Hz. Peygamber (s.a.a): “Beni, cehennemin yanında, onun alevini ve kıvılcımlarını ümmetimden uzaklaştırdığım zaman mülakat et.”
Hz. Fatıma (a.s) bu haberden çok sevindi ve hoşnut oldu. Allah’ın selamı ona, babasına, eşine ve evlatlarına olsun.”
KAYNAK: Bihar, c. 8, s. 288.