VELAYET MESELESİ
İmam Muhammed Bakır (a.s) şöyle buyuruyor:
الإمام الباقر علیه السلام: بُنِیَ الإِسلامُ عَلی خَمسٍ: عَلَی الصَّلاهِ، وَالزَّکاهِ، وَالصَّومِ، وَالحَجِّ، وَالوِلایَهِ، ولَم یُنادَ بِشَیءٍ کَما نُودِیَ بِالوِلایَهِ، فَأَخَذَ النّاسُ بِأَربَعٍ وتَرَکوا هذِهِ _ یَعنِی الوِلایَهَ
Buniye’l İslam Ala Hams:
Ale’s Salati
Ve’z Zekati
Ve’s Sevmi
Ve’l Hacci
Ve’l Vilayeh
Ve lem yunade bi şey’in kema nudiye bi’l Vilayeh. Fe aheze’n Nasu bi erbein ve tereku hazihi (Yani el Vilayeh)[1]
“İslam beş şey üzere kurulmuştur: Namaz, zekât, oruç, hac ve velayet.
(İnsanlar) Velayete çağrıldığı gibi hiçbir şeye çağrılmadı. Dört tanesini aldılar, bunu terk ettiler. (Yani Velayeti)”
Bu yüce şahsiyetlerin hak ve hukukunu tanımak ve onların imametine inanmak, usul-i dindendir. Furu-i dinden değildir. Çünkü namaz, zekât, oruç ve haccın kabulü velayet iledir. Velayetin en sonda zikredilmesi, o dört maddenin temeli olduğuna işarettir. Cenaze namazları bile Şia fıkhında bu beş esas üzere, beş tekbirle kılınmaktadır. Böylece Şia’nın dışında cenaze namazlarının dört tekbirle kılınmasının hikmeti de anlaşılmış oluyor.
Muhib ve müminin diğerlerinden ayırt edilip tanınmasını sağlayan bazı alametler vardır. Bazı rivayetlerde bu alametlere değinilmiştir.
Örneğin o rivayetlerden biri de Şeyh Saduk’un “Hisal” kitabında Peygamber-i Ekrem’den (s.a.a) naklettiği şu rivayettir:
“Allah Kime, benim Ehlibeytimden olan imamların (a.s) sevgisini rızık olarak vermişse, dünya ve ahiret hayrını elde etmiştir. Böyle bir kimse, asla cennette olduğundan şüphe duymasın. Şüphesiz benim Ehlibeytimin (a.s) sevgisinde yirmi tane özellik vardır, o özelliklerden onu dünyada onu da ahirettedir.
Dünyada olan özellikler şunlardan ibarettir:
1- Zühd (Dünyaya ilgisizlik)
2- Amel etmekte haris olmak
3- Dinde takvalı olmak
4- İbadette rağbet göstermek
5- Ölmeden önce tövbe etmek
6- Gece namazında canlı ve aktif olmak
7- İnsanların elinde olanlardan ümidini kesmek
8- Allah’ın emir ve yasaklarına riayet etmek
9- Dünyadan nefret edip ona düşman olmak
10- Cömertlik
Ahirette olan özellikler ise şunlardan ibarettir:
1- Amel defteri açılmaz
2- Onun için Mizan ve terazi kurulmaz
3- Kitabı sağ eline verilir
4- Onun için cehennem ateşinden beraat yazılır
5- Yüzü beyaz ve nurlu olur
6- Ona cennet elbiseleri giydirilir
7- Yakınlarından yüz kişiye şefaat eder
8- Allah (a.c) ona rahmet gözüyle bakar
9- Kendisine Cennet taçlarından bir taç giydirilir
10- Hesaba çekilmeden cennete girer.
Benim ehlibeytimi sevenlere ne mutlu!”[2]
Dünya sevgisi iki kısımdır:
Birinci Kısım: Dünyayı dünya için istemek ve dünyanın tek hedef ve maksat olması. Böyle bir dünya sevgisi rivayetlerde kınanmıştır.
İkinci kısım: Dünyanın, Ahireti elde etmenin bir yolu ve Allah’ın rızasını elde etme vesilesi olması, Onu Allah’ın emrettiği şekilde kullanmak. Böyle bir dünya sevgisinin kınanmayacağı çok açıktır. Aksine rivayetlerde hep övülmüştür. Böylece bu taksimat ile dünyayı öven rivayetlerle onu yeren rivayetlerin ortası bulunmuş ve sözde çelişki de giderilmiş olur.
Ehlibeyt Alimi İlahiyatçı Yazar Ammar ilter
[1] El Kâfi, cilt 2, sayfa 18, hadis 3 ve 1; el Mehasin, cilt 1, sayfa 445, hadis 1033; el Emali Şeyh Saduk, sayfa 340, hadis 404; Biharu’l-Envar, c. 68, s. 329, h. 1 ve sayfa 332, hadis 8.
[2] El Hisal, cilt 2, sayfa 515, hadis 1; Biharu’l-Envar, cilt 27, sayfa 78, hadis 12.