Ehlibeyt Alimi İlahiyatçı Yazar Seyyid Ahmet Erdem

Tarihte beş kimse herkesten daha çok ağlamıştır:  
Hz. Adem,(Aleyhisselam) Hz. Yakub, (Aleyhisselam)Hz. Yusuf,(Aleyhisselam)Hz. Fatıma (s.a) ve Hz. Ali b. Huseyn (a.s).Hz. Adem (Aleyhisselam) cennet için o kadar ağladı ki gözyaşları yüzünde iz bıraktı. Hz. Yakub, (Aleyhisselam)Yusuf’a (a.s.) o kadar ağladı ki, gözlerinin nurunu kaybetti. Bu yüzden Hz. Yakub’a (a.s.)şöyle dediler: “Ey Yakub! Sen o kadar Yusuf’u düşünüp ağlıyorsun ki ağlamakla helak olacaksın.“Hz. Yusuf (a.s.) da babası Yakub’dan (a.s.) uzak kaldığı için o kadar ağladı ki, hapiste olanlar rahatsız oldular ve şöyle dediler: “Ey Yusuf! Ya geceleri ağla gündüzleri sus veya gündüzleri ağla geceleri sus!”Hz. Yusuf (a.s) geceleri veya gündüzleri ağlama hususunda onlarla anlaştı.Hz. Fatıma (s.a.) da o kadar ağladı ki, Medine halkı çok rahatsız oldular ve: “Ey Peygamber’in kızı! Gece gündüz ağlamanla bizleri rahatsız ediyorsun!” dediler. İşte bundan dolayı iki cihanın hanım efendisiHz. Fatıma (s.a) gündüzleri şehirden çıkıp Uhud şehitleri mezarlığına giderek ağlayabildiği kadar orada ağlıyor ve sonra evine dönüyordu.Ali b. Huseyn (İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s.) da yirmi (bazı rivayetlere göre 40) yıl boyunca babası İmam Huseyn (a.s)’a ağladı. Önüne yemek bıraktıklarındaağlıyordu, kendisine su getirdiklerinde ağlıyordu…Bir gün hizmetçisi şöyle dedi: “Ey mevlam! Ağlamanızla kendinizi helak edeceğinizden korkuyorum!”İmam (a.s) buyurdu ki: “Ben üzüntü ve kederimi Allah’a şikayet ediyorum. Ben bir takım şeyler biliyorum ki sizler bilmiyorsunuz. Ben Annemiz Fatıma’nın (s.a.) evlatlarının katligahını hatırladığımda hıçkırıklar boğazımı sıkıyor!Bihar, c.12, s.264; c.43, s.155; c.82, s.86